Vezels van het blad werden vroeger gebruikt door Maori bij het vissen en jonge scheuten worden gegeten als groente. Het is een kuipplant uit de koele bergwouden van Nieuw-Zeeland.
Deze winterharde klimplant bloeit in het voorjaar met talrijke paarsbruine bloemen die heerlijk ruiken. De bloei wordt gevolgd door eetbare, blauwpaarse vruchten met wit...
Door een groei op hoogtes tot 3000 meter in de Andes kan deze soort vrij lage temperaturen weerstaan. De witte trompetbloemen zijn heel sierlijk en in grote aantallen aanwezig.
Olijven worden vooral in het Middellandse Zeegebied geteeld, waarbij 90% verwerkt wordt tot olijfolie. De soort is op een beschutte, zonnige plek winterhard.
Het grote, hartvormige blad geeft deze soort een hoge sierwaarde. De grootbladige pijpbloem is volledig winterhard en groeit heel mooi tegen bijv. een schutting of muur.
In Azië worden de zaden als graan toegepast en er kan ook thee van getrokken worden of likeur van worden gemaakt. Het is een eenjarige plant met grijze, parelachtige zaden.
Het schors blijft lang op de gekleurde stam zitten, waardoor de stam na enige tijd op een brandende kaars gaat lijken. Groeit van oorsprong in het zuidoosten van Tasmanië.
Zoete lotusvruchten of dadelpruimen worden vooral in Centraal Azië geproduceerd en groeien aan een winterharde boom. Het is één van de oudst bekende planten in cultuur.
Deze decoratieve Acacia-soort bloeit uitbundig met felgele bloemen in vele hoofdjes. Soms met zoveel tegelijk dat de takken door het gewicht van de bloemen naar beneden buigen.
Soort van de prairies in Noord-Amerika met paarsroze bloemen die gevolgd worden door zaden met lange pluimen. In de wind zijn dit net rookpluimpjes, heel fraai om te zien.
Winterharde struik met opgerolde peulen als schroefdraad. De peulen bevatten veel eiwitten, mineralen en vezels en hebben een zoete, caramelachtige smaak.
Met goede winterbescherming en op een beschutte plek is de sneeuwbanaan winterhard. Hij groeit van oorsprong in de Himalaya op hoogtes tot 3000 meter en is een snelle groeier....
Een variëteit die tot op een hoogte van 1800 meter op Mount Bogong in Australië groeit. De witgroene stam heeft bruine strepen en de groei is vrij compact.
Deze zaden zijn afkomstig van Mount Buller in Australië waar de soort tot op een hoogte van 1700 meter voorkomt. De stam is heel sierlijk en de soort is volledig winterhard.
Komt voor op rotsachtige gronden in het zuiden van Tasmanië tot een hoogte van 1300 meter. Het blad is lancetvormig en de stam is grijs-wit-bruin gekleurd. Winterhard.
Op een beschutte, zonnige plaats vrijwel winterhard, zodat u thee uit eigen tuin kunt maken. Witte, gele, groene of zwarte thee behoort allemaal tot de mogelijkheden.
Een witte variëteit van de rozewitte soort die qua groei niet verschilt. Ook deze variëteit is daarom winterhard, zolang het water rond de wortels niet bevriest.
De kleine (1 cm), zwarte vruchten zitten boordevol vitamines, mineralen en antioxidanten. Ze kunnen worden gegeten als ze volledig rijp zijn en dat kan vers, gedroogd of als thee.